ناو جنگی پرسپولیس! به یاد آن روزهای شکوه ابوشهر!

محل كنوني موزه دريانوردي، در سال ۱۸۵۸ ميلادي برابر با ۱۲۷۵ هجري قمري به عنوان مقر تابستاني نمايندگي انگليس در سبزآباد تاسیس شد و مدتی بعد به مقر دائمی سرکنسول گری انگليس در بوشهر تبدیل شد.

این بنا تا زمان پایان جنگ جهانی دوم در اختیار دولت انگلیس بود تا آنکه در سال ۱۹۴۶ ميلادي برابر ۱۳۲۵ هجري قمري و بعد از انتقال نمايندگي سياسي انگليس به بحرين، اين عمارت به دولت ايران تحويل گرديده و در اختيار نيروي دريايي ايران قرار گرفت. طی سالهای ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ رایزنی های لازم برای تبدیل این مکان به موزه موزه دريا و دريانوردي خليج فارس صورت گرفته و در سال ۱۳۸۷ آماده بازدید علاقه مندان گردید.

موزه دريا و دريانوردي خليج فارس

در حال حاضر ساختمان اصلی این محوطه که به علت عمر زیاد و قرار داشتن در اختیار یک ارگان نظامی آسیبهای زیاد و تغییرات فراوانی به خود دیده است درحال بازسازی توسط سازمان میراث فرهنگی بوده (البته بازسازی آن متوقف شده است) و عمارت کلاه فرنگی این مجموعه به عنوان محل اصلی شناخته میشود. در محوطه آن نیز تعداد زیادی از ادوات نظامی و دریایی جهت بازدید قرار داده شده اند.

عمارت کلاه فرنگی موزه دريا و دريانوردي خليج فارس

زیردریایی السابحات 3

فضای داخلی ساختمان اصلی کنسولگری در حال بازسازی

تزیینات چوبی سقف، پنهان شده در زیر لایه ای از گچ

جداکننده زیبای چوبی در کنسولگری

بخاری هیزمی (شومینه) در عمارت کلاه فرنگی

ضمن تشکر از عزیزان و سازمانهای مرتبط با ایجاد این موزه دو انتقاد هم به آن دارم:

1- تعداد زیادی از ادوات نظامی که طبیعتا به علت استفاده در نیروی دریایی و لزوم شناوری از جنس فایبر گلاس ساخته شده اند، به علت برداشتن لوازم و ادوات کاربردی آنها، بیشتر شبیه به ماکت و اسباب بازی به نظر میرسند که اصلا در شان ارتش مقتدر کشور عزیزمان نبوده و بهتر است این لوازم و شناورها به صورت کامل و در حالت کاربردی در معرض دید علاقه مندان قرار گیرند.

2- همانطور که در بالا هم اشاره شد بازسازی ساختمان اصلی این محوطه توسط سازمان میراث فرهنگی با اعتراض نیروی دریایی و علاقه مندان میراث فرهنگی متوقف شده است. علت توقف هم بسیار جالب است:

اساتید سازمان میراث فرهنگی برای بازسازی نمای بیرونی ساختمانی با بیش از۱۶۰ سال قدمت از ورقهای کامپوزیت مطابق با آخرین تکنولوژی و مد روز استفاده میکردند.!!!

ساختمان قدیمی در حال روکش شدن با ورقهای کامپوزیت

ساختمان قدیمی در حال روکش شدن با ورقهای کامپوزیت

ناو جنگی پرسپولیس:

کشتی پرسپولیس اولین ناو جنگی ایران است که در سال ۱۳۰۳ هجری قمری معادل با ۱۸۸۵ میلادی به خدمت نیروی دریایی ایران در آمد.

با مرگ نادر شاه افشار، نیروی دریایی طرح ریزی و ایجاد شده توسط وی به تدریج اهمیت و کارآیی خود را از دست داد و ایران مجددا فاقد نیروی دریایی شد. این قضیه باعث نا امنی مجدد سواحل شمالی خلیج فارس و دریای عمان گشت تا آنکه در زمان ناصرالدین شاه قاجار و به منظور برقراری امنیت و مقابله با شورشگران و دزدان دریایی وی دستور خرید یک ناو جنگی از آلمان و استقرار آن در بندر بوشهر را داد.

این کشتی که در سال ۱۳۰۱ هجری قمری معادل با ۱۸۸۳ میلادی در بندر برمن هاون آلمان ساخته شد، با ظرفیتی معادل ۶۰۰ تن، مجهز به موتوری با نیروی محرکه بخار به قدرت ۴۵۰ اسب بخار بود که میتوانست آن را به سرعت ۱۰ گره دریایی برساند.

این کشتی دارای بدنه ای با پوشش زره فولادی و مجهز به چهار توپ کروپ هفتاد میلیمتری، دو توپ برنجی جهت مراسم تشریفاتی و چهل تفنگ مازر به همراه فشنگ و مهمات مربوطه بود.

کارکنان و خدمه کشتی در ابتدا تعدادی از صاحب منصبان آلمانی بودند. از این گروه میتوان به مسئول امور مکانیک کشتی که فردی آلمانی به نام آندروس بود اشاره کرد که ۱۶ سال عهده دار این مسئولیت بود.

اولین رئیس ایرانی این کشتی، احمد خان دریابیگی بود که از روسای قشون و از شاگردان پیاده نظام مدرسه دارالفنون بود و به دلیل لیاقتی که از خود بروز داده بود به ریاست این کشتی انتخاب شد. پس از وی مدتی سالار معظم، حکمران کل بنادر و در نهایت متین السلطنه، نایب اول گمرکات بنادر خلیج فارس این سمت را به عهده داشتند. اولین ناخداهای ایرانی کشتی هم ناخدا ابراهیم دریایی و سپس ناخدا عباس دریانورد بودند.

به دلیل عدم وجود تعمیرگاه کشتی در سواحل ایران ناو پرسپولیس سالی یک بار برای تعمیر سیستم بخار و خزه زدایی به شهر بمبئی در هندوستان فرستاده میشد. با توجه به مخارج بالای این امر(نود هزار روپیه در هر نوبت)، چند سال پس از مرگ ناصرالدین شاه قرار شد که تعمیرات این کشتی در ایران انجام گردد. بدین ترتیب کشتی برای سالها در بندر بوشهر متوقف ماند و در نهایت زمانی که برای تعمیر و خزه زدایی به جزیره عباسک رفت به حال خود رها شده و به گل نشست.

در آبان سال ۱۳۸۵ خورشیدی با همت پرسنل منطقه دوم دریایی بوشهر بقایای این کشتی از زیر آب خارج شده و به محوطه موزه دريا و دريانوردي خليج فارس در منطقه سبز آباد (محل ییلاقی کنسولگری سابق انگلستان) انتقال یافته و در محل خود مستقر گردید تا بازسازی آن آغاز گردد.

فرمانده ناو جنگی پرسپولیس ناخدا یکم احمد خان دریابیگی به همراه افسران

ناخدا عباس دریانورد

میدانید ناخدا عباس دریانورد کیست؟

یکی از معروف ترین دریانوردهای کشور است که پدرش بوشهری بود و خدا را شکر، بوشهری ها همیشه به دیگران خدمت میکردند اما در ایران هیچ کسی به بوشهر خدمت نکرد! خدمت که هیچ بلکه کمر همت را هم محکم بستند تا بوشهر را ویرانه کنند! اما خداوند جای حق نشسته است!

بر خلاف معمول، هر کسی ثروتمند می شود شروع به عیاشی و عیش و نوش می کند اما در بوشهر سیستم متفاوت است! ثروت ابزاری برای خدمت به دیگران است. ثروت حتی آنها را مذهبی تر هم می کند! در این مورد مقاله های دیگر در آینده میگذارم. پدر ناخدا عباس خودش یک دریانورد و تاجر بود و از طریق خلیج و شط و کارون خودش را به اهواز می رساند. آن موقع ها اهواز فقط کارونی بود و چند بنا و دیگر هیچ! پسرش در اهواز متولد شد و نامش را عباس گذاشت به همین خاطر همیشه بین بوشهر-اهواز جابجا میشدند و محل سکونتش در هر دو مکان بود.

در مورد ناخدا عباس دریانورد یک پست کامل میگذارم.

منبع:

http://davasaz.blogfa.com/post-134.aspx